Bijna op de helft...

Hallo, allemaal,
Vandaag weer even tijd genomen om een berichtje te plaatsen. Hier in Malawi zijn de dagen erg vol; we doen veel en er begint langzaamaan steeds meer afgestreept te worden van onze lijst met dingen om te doen.

Zaterdag is er een begin gemaakt met de bouw van het geitenhok en de omheining. Rond de middag zijn wij gaan kijken en hebben we even kunnen helpen. Er waren al verschillende gaten voor de palen gemaakt en ook een aantal palen op de juiste lengte gemaakt. Het zag er goed uit. Het was goed om te zien hoe er gewerkt werd onder leiding van een `professionele` timmerman uit de kerk. Ik heb de eerste paal `geslagen`.

Zaterdag waren we voor de tweede keer op het landbouwproject. Dit is 22 KM bij ons vandaan, waarvan 16 goed begaanbare KM en 8 KM door de bush is. De rit duurt 37 minuten. Krijn probeert uit alle macht alle hobbels en diepe kuilen te mijden maar dat lukt natuurlijk lang niet altijd. Soms rij je door hoog gras heen en heb je eigenlijk een 4x4 auto nodig maar we krijgen het voor elkaar. Ik gids Krijn er soms doorheen door te zeggen “een beetje naar links”, “een beetje naar rechts” en “kijk uit” te roepen. Ja we zijn een stel hoor in die auto.

Ik had eindelijk de gelegenheid om het landbouwproject goed te bekijken en een stukje video en foto’s te maken samen met James (de manager van het landbouwproject) Het is goed om te zien dat er allerlei gewassen groeien nu we er zijn. Dat is voor het eerst dat ik het met eigen ogen zie. Al die gewassen hier. Meestal in de winter groeide er niks maar door de watervoorziening die we hebben gemaakt is het nu dus mogelijk!James bepaalt samen met ons de plaatsen voor minimaal 45 nieuwe fruitbomen welke we gaan aanschaffen. James geeft ook aan dat hij het liefst mango en sweet orange bomen heeft en nog een paar bananen bomen. Hij vind dat de bananenbomen het relatief slecht doen op deze bodem en ziet dat de andere fruitbomen wel goed zijn aangeslagen en vrucht beginnen te dragen. Dus wil hij liever dat we investeren in genoemde fruitbomen en de spruiten van de bananenbomen gebruiken voor verdere uitbreiding.

Zondag heb ik gepreekt tijdens de kerkdienst. Dit ging goed en Krijn was trots op me. Omdat de diensten vrij lang duren, wordt er door mensen vaak heen en weer gelopen. Ook Krijn gaat zo nu en dan even naar buiten, in de zon een luchtje scheppen. Bij het weer binnen komen geeft Krijn aan dat Jonas buiten staat. Dus ik besluit ook even naar buiten te lopen, op zoek naar Jonas. Buiten gekomen ziet Jonas mij en ik doe mijn armen open en hij stormt op mij af en vliegt in mijn armen! Met een mond open waar het kwijl uit loopt en intens stinkende kleren, maar met een kreet van plezier welke Jonas slaakt, omarm ik dit schitterende joch. Wat is hij blij me te zien. Aanvankelijk durft Jonas niet met mij naar binnen te gaan in de kerk omdat ik op het podium zit, maar ik pak hem gewoon op en neem hem mee. Daar heb ik brood en drinken staan, want de kerk heeft net een kleine pauze ingelast dus ik besluit Jonas te voeren. Hij vind het geweldig dat ik hem wit brood geef en steeds een beetje vruchtensap. Hij geniet ervan met volle teugen. Krijn legt e.e.a. vast met de video camera. Zijn zusjes Gloria en Memory kijken naar mij van een afstandje, en steeds als ik naar hun zwaai draaien zij verlegen hun hoofd om. Toch weer een beetje bang voor een Muzungu. (geleerd: Muzungu = enkelvoud Azungu = meervoud)

Verder hebben we inmiddels van David & Elizabeth gehoord dat de oom van Shamim geen verklaring kan/mag tekenen dat Shamim en de andere kinderen van Constance erfgenamen zijn van en dus eigenaar geworden zijn van de grond van de Alemekezeke school. Dat is een familie bezit. De grond mag wel gebruikt blijven worden voor de school. David en Ronald vinden het gegeven deze situatie niet wijs om dan nog nieuwe investeringen te gaan doen in de renovatie/nieuwbouw op dit stuk grond. Dit betekent dat dit project voor het verblijf hier is afgerond en we daar nu niet meer voor kunnen doen.

Vandaag (dinsdag) zijn we bij James thuis geweest. Het huis van James en zijn familie is onlangs gerenoveerd door Stichting Partners in Hoop. Het was bijzonder om te merken dat dit een gedenkwaardig moment voor hen als gezin was, wij waren überhaupt de eerste blanken die voet bij hun in het huis hebben gezet. Je kan je dit bijna niet voorstellen, maar het is dan toch apart om dat mee te maken en te horen. James woont bovenop een groot rotsblok bovenop een bergrug in de sloppenwijk aan de andere kant van Ndirande dus het was even klimmen voordat we boven waren. Ik stuur de foto' s er van mee.

De komende dagen hebben we nog een volle planning en zal ik waarschijnlijk niet veel tijd hebben om te internetten. Woensdag gaan we de hele dag naar Mulumbuzi om ons eigen geitenproject te bekijken en donderdag gaan we Zwaantje bezoeken. Dit zijn ook de laatste dagen met Krijn en mij samen, want vrijdag zullen we Jack verwelkomen in Malawi! We zijn dan nog 3 dagen met z’n drieën en maandag 14 juni vertrekt Krijn alweer naar huis. De tijd vliegt (ook hier in Malawi)!

Voor nu allemaal een hartelijke groet uit Malawi en Zikomo Kwambiri (hartelijk bedankt!)

Groeten, Ronald