“Administratie” en “Doodziek kind”

“Administratie” (Maandag 20 oktober)
’s Avonds heb ik mijn administratie bijgewerkt, ook dit is in Malawi een grote klus dan in Nederland. Ik was hier al op voorbereid en had diverse bonnenboekjes meegenomen. Verder heb ik het stempel van PIH en datum stempel bij me. Zo kan ik bij iedereen waar ik wat koop en die geen bon kunnen leveren toch een bon aanmaken, afstempelen en laten ondertekenen door de verkoper. Zo kan ik een bijna sluitende administratie voeren, maar het kost allemaal wel extra tijd. Welkom in een ontwikkelingsland. Inmiddels weet iedereen al dat als ik ergens kom standaard om een betaalbewijs vraag of dat als ze dit niet kunnen leveren ze de bon in mijn administratie moeten aftekenen. Dingen op papierzetten, laten aftekenen end. is in deze cultuur, in de basis, een teken van wantrouwen maar omwille van mijn NL cultuur en afleggen van verantwoording wel noodzakelijk.

“Doodziek kind” (Maandag 20 oktober)
Toen ik nog met mijn administratie bezig was kwam er een gezin met de auto aangereden. De nachtwaker deed de poort open. Gehaast kwam het gezin uit de auto en vroeg naar de ‘pastor’…. er bleek een doodziek kind, levenloos bungelend, hangend in de armen van een zeer verdrietige vader, binnen te worden gebracht. Het zag er niet best uit. Deze ouders kwamen met de vraag of we voor het levenloze zieke kind wilden bidden en we God zouden smeken om hem terug te brengen…..Ja, dan komt het er op aan. Is God trouw? Kunnen wij in Zijn naam wonderen verrichten? Werkt dit ook vandaag de dag nog, de kracht van God? David nam het levenloze kind in zijn armen, sprak met de ouders. Alles gebeurde in het Chichewa…David vroeg toestemming aan de ouders het kind mee te mogen nemen naar de gang. Om even alleen te kunnen zijn met God en het doodzieke kind… Deuren werden gesloten, en een kwartier lang klonk een meer dan krachtig gebed, welke niet door 10 deuren of muren tegengehouden had kunnen worden. God werd aangeroepen en de macht van satan werd verbroken, ik kreeg er kippenvel van. Ik had in Malawi al eea meegemaakt met vrijzettingen van mensen en het verbreken van de machten van satan in mensen levens, maar deze keer was nog heftiger. Na circa een kwartier kwam David uit de gang terug met het kind. Het kind stond weer op eigen voeten, het keek weer, al was het nog wat verdwaast….niet wetend wat er gebeurd was…klets, klets nat van zweet. David gaf het kind terug aan de ouders. De ouders God dankend op de knieën. Nadat het kind in opdracht van David ook mij moest begroeten en zeggen; “I am back”, omarmde ik het kletsnatte kind en realiseerde ik me dat God net een wonder had gedaan. In grote dankbaarheid vertrok het gezin weer, door de nacht, naar huis. Whow, in ontzag voor God en tegelijk afvragend waarom we in Nederland zo weinig handelen naar deze Bijbelse waarheden, kon ik na deze bewogen dag mijn hoofd laten rusten op mijn kussen.