“Mwadzuka bwanji Aphiri, ndachokapo tiwonana”
Door: Ronald Boomsma
Blijf op de hoogte en volg Stichting Partners in Hoop
30 Oktober 2014 | Malawi, Blantyre
“Mwadzuka bwanji Aphiri, ndachokapo tiwonana” - Donderdag 30 oktober
Inmiddels is het donderdag 30 oktober 2014, en heb ik afgelopen nacht goed geslapen. Ik voel me ook vandaag nog lichamelijk zwak, ik heb nog buikpijn, maar minder dan gisteren. Door de medicatie was de diaree die ik afgelopen 6 dagen had binnen een uur over. Dat is bijzonder fijn! Ondanks dat ik me deze dagen lichamelijk zwak voel ervaar ik dat ik “in het centrum van Gods wil” ben en dat is toch altijd de veiligste en beste plek om te zijn. Ik dank God dat ik juist dat mag ervaren, en me dan ook volkomen rustig en geborgen voel, ondanks de omstandigheden die niet altijd makkelijk zijn. Het zijn ‘mogelijkheden’ die ik krijg om mijn vertrouwen in Hem te doen verdiepen! Ik moedig jullie aan om ook in jullie omstandigheden zo te kijken en het te omarmen ‘als een vriend’, en moeilijkheden of tegenslagen te gebruiken als ‘een mogelijkheid’ tot geestelijke groei!
Gisterenavond had ik geen wekker gezet. Ik dacht ik zie wel hoe laat ik wakker wordt.
Om 08.00uur werd er hard gebonsd op mijn deur en ik kreeg een groet in het Chichewa: “mwadzuka bwanji Aphiri, ndachokapo tiwonana” Het geen ongeveer betekend: “Goede morgen “Aphiri” (dat is in Malawi mijn naam), ik groet je want ik ga er vandoor”. Het was David die op mijn deur had gebonsd en nu in de auto sprong om naar de berg te rijden waar hij vandaag de dag met God zal doorbrengen. Afgelopen week hadden we afgesproken dat ik mee zou gaan, maar ook David vond dat ik maar een dagje rust moet houden.
Tegen 08.30uur kwam Andrew op ziekenbezoek in mijn slaapkamer. Het is toch zo’n lief joch. Hij heeft een half uur op de rand van mijn bed gezeten en we hebben lekker zitten kletsen terwijl ik nog in mijn bed lag. Andrew maakte vervolgens mijn Jungle Oats (Malawiaanse havermout) klaar. Hij had veel dingen te doen deze dag en moest om 13.00 uur op school zijn. We spraken af dat ik eea op mijn PC zou uitwerken en hij zijn huis werk zou maken. Rond 12.30uur zou ik hem naar school brengen en zou ik doorrijden naar het internet café. Maar omdat ik de ochtend niet buiten was geweest had ik gemist dat de auto die mij ter beschikking staat vandaag door David of iemand anders in gebruik was genomen. Geen probleem want daar hebben we duidelijke afspraken over staan. Maar vandaag was er niks overlegt, maar ik ga ervanuit dat men heeft gedacht “Aphiri”is ziek dus die heeft vandaag de auto niet nodig. Dus is Andrew, zoals hij gewent is, met de minibus naar school gegaan en ben ik lekker thuis gebleven. Ik heb met onderbrekingen de hele dag op de PC mijn dingen uitgewerkt. Gebedspunten, berichten aan het thuisfront, foto’s uitgezocht en klaar gemaakt voor internet, en ik heb alle administratie op orde.
“gevangenis”
Toen David ’s Avonds terug kwam vroeg hij mij met een hele grote Afrikaanse glimlach: En hoe was het in ‘de gevangenis”? Eerst snapte ik hem niet maar toen vertelde hij dat hij bewust de auto had meegenomen om er zeker van te zijn dat ik niet ‘op eigen houtje’ aan een of ander project zou gaan werken terwijl ik nog niet was opgeknapt. Hij wilde er zeker van zijn dat als hij de hele dag weg was en ik niet in orde was ik een dag van rust zou nemen. Hij had er op gegokt dat ik niet zou gaan lopen en ook geen minibus zou nemen… Dus vroeg hij nogmaals hoe het was bevallen zo’n dagje rust. Zonder echt antwoord te geven vertelde ik hem dat ik zeker weet dat Bernardine dit een geweldig plan van hem zou vinden en zou denken dat David mij goed kent. Ja, het is zeker zorgzaamheid! Wat houd ik toch van mijn tweelingbroer!
Verder heb ik vandaag met Fransis gesproken over de dingen die nog gekocht en geregeld moeten worden voor het schoolproject. Ik heb de uitbetaling gedaan en Fransis is vandaag bezig gegaan om 2 stevige kruiwagens + 2 stalen scheppen te kopen. Gisteren heeft hij 2 metselkuipen, 2waterbakken, 2 waterreservoirs en een “Hoe” (Afrikaanse schep) gekocht.
Goodwell is vandaag met de mannen op het landbouw project aan de slag gegaan om daar verder te gaan met de renovatie. Ik zal een deze dagen daar een kijkje nemen hoe het er voor staat.
Verder heb ik deze dag vooral in stilte en rust doorgebracht. Nog 2 dagen en dan komen de mannen van het Bokki team! Ik wens hen een goede reis, en zal hen zaterdag 1 november op het vliegveld warm onthalen!
Inmiddels is het donderdag 30 oktober 2014, en heb ik afgelopen nacht goed geslapen. Ik voel me ook vandaag nog lichamelijk zwak, ik heb nog buikpijn, maar minder dan gisteren. Door de medicatie was de diaree die ik afgelopen 6 dagen had binnen een uur over. Dat is bijzonder fijn! Ondanks dat ik me deze dagen lichamelijk zwak voel ervaar ik dat ik “in het centrum van Gods wil” ben en dat is toch altijd de veiligste en beste plek om te zijn. Ik dank God dat ik juist dat mag ervaren, en me dan ook volkomen rustig en geborgen voel, ondanks de omstandigheden die niet altijd makkelijk zijn. Het zijn ‘mogelijkheden’ die ik krijg om mijn vertrouwen in Hem te doen verdiepen! Ik moedig jullie aan om ook in jullie omstandigheden zo te kijken en het te omarmen ‘als een vriend’, en moeilijkheden of tegenslagen te gebruiken als ‘een mogelijkheid’ tot geestelijke groei!
Gisterenavond had ik geen wekker gezet. Ik dacht ik zie wel hoe laat ik wakker wordt.
Om 08.00uur werd er hard gebonsd op mijn deur en ik kreeg een groet in het Chichewa: “mwadzuka bwanji Aphiri, ndachokapo tiwonana” Het geen ongeveer betekend: “Goede morgen “Aphiri” (dat is in Malawi mijn naam), ik groet je want ik ga er vandoor”. Het was David die op mijn deur had gebonsd en nu in de auto sprong om naar de berg te rijden waar hij vandaag de dag met God zal doorbrengen. Afgelopen week hadden we afgesproken dat ik mee zou gaan, maar ook David vond dat ik maar een dagje rust moet houden.
Tegen 08.30uur kwam Andrew op ziekenbezoek in mijn slaapkamer. Het is toch zo’n lief joch. Hij heeft een half uur op de rand van mijn bed gezeten en we hebben lekker zitten kletsen terwijl ik nog in mijn bed lag. Andrew maakte vervolgens mijn Jungle Oats (Malawiaanse havermout) klaar. Hij had veel dingen te doen deze dag en moest om 13.00 uur op school zijn. We spraken af dat ik eea op mijn PC zou uitwerken en hij zijn huis werk zou maken. Rond 12.30uur zou ik hem naar school brengen en zou ik doorrijden naar het internet café. Maar omdat ik de ochtend niet buiten was geweest had ik gemist dat de auto die mij ter beschikking staat vandaag door David of iemand anders in gebruik was genomen. Geen probleem want daar hebben we duidelijke afspraken over staan. Maar vandaag was er niks overlegt, maar ik ga ervanuit dat men heeft gedacht “Aphiri”is ziek dus die heeft vandaag de auto niet nodig. Dus is Andrew, zoals hij gewent is, met de minibus naar school gegaan en ben ik lekker thuis gebleven. Ik heb met onderbrekingen de hele dag op de PC mijn dingen uitgewerkt. Gebedspunten, berichten aan het thuisfront, foto’s uitgezocht en klaar gemaakt voor internet, en ik heb alle administratie op orde.
“gevangenis”
Toen David ’s Avonds terug kwam vroeg hij mij met een hele grote Afrikaanse glimlach: En hoe was het in ‘de gevangenis”? Eerst snapte ik hem niet maar toen vertelde hij dat hij bewust de auto had meegenomen om er zeker van te zijn dat ik niet ‘op eigen houtje’ aan een of ander project zou gaan werken terwijl ik nog niet was opgeknapt. Hij wilde er zeker van zijn dat als hij de hele dag weg was en ik niet in orde was ik een dag van rust zou nemen. Hij had er op gegokt dat ik niet zou gaan lopen en ook geen minibus zou nemen… Dus vroeg hij nogmaals hoe het was bevallen zo’n dagje rust. Zonder echt antwoord te geven vertelde ik hem dat ik zeker weet dat Bernardine dit een geweldig plan van hem zou vinden en zou denken dat David mij goed kent. Ja, het is zeker zorgzaamheid! Wat houd ik toch van mijn tweelingbroer!
Verder heb ik vandaag met Fransis gesproken over de dingen die nog gekocht en geregeld moeten worden voor het schoolproject. Ik heb de uitbetaling gedaan en Fransis is vandaag bezig gegaan om 2 stevige kruiwagens + 2 stalen scheppen te kopen. Gisteren heeft hij 2 metselkuipen, 2waterbakken, 2 waterreservoirs en een “Hoe” (Afrikaanse schep) gekocht.
Goodwell is vandaag met de mannen op het landbouw project aan de slag gegaan om daar verder te gaan met de renovatie. Ik zal een deze dagen daar een kijkje nemen hoe het er voor staat.
Verder heb ik deze dag vooral in stilte en rust doorgebracht. Nog 2 dagen en dan komen de mannen van het Bokki team! Ik wens hen een goede reis, en zal hen zaterdag 1 november op het vliegveld warm onthalen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
